Twee weken kreeg Natasha plotseling een telefoontje of ik twee avonden per week Engelse les wilde geven. Een jaar geleden had de betreffende school ook al gebeld en daarna was het (zoals meestal in Rusland) stil gebleven. Indertijd was ik alvast gepolst, maar de leerlingen moesten nog gevonden worden. Het leek een beetje op de anekdote 'Russian Business': twee mannen ontmoeten elkaar, de een verkoopt de ander een vrachtwagenlading appelen, als de koop gesloten is gaat de een naarstig op zoek naar appels en de ander naar geld.
Met een zekere reserve reageerde ik dan ook op dit goede nieuws. Na een week had ik nog steeds niets vernomen, dus het was me wel duidelijk hoe het zat. Tot mijn verbazing werd er afgelopen woensdag toch weer gebeld of ik de volgende avond kon beginnen. Het lesboek was er nog niet, dus ik moest zelf maar iets voorbereiden.
Zoals gebruikelijk had ik me de gehele dag zenuwachtig lopen maken. Om vijf voor zes vluchtte ik het kantoor uit, want ik moest om kwart over zeven in de klas verschijnen. In de metro was het barstens vol, zodat ik er niet toe kwam om de les nog eens door te nemen. Tijd om iets te eten had ik niet.
Bij aankomst wachtte de eerste kleine tegenslag: de bibliotheek bleek al gesloten te zijn, zodat ik geen kopieën van het les materiaal kon maken. Ik had 's middags nog wel een les uit een ander Engels lesboek voorbereid, dus dit geweldige idee viel meteen in het water. Gelukkig had ik ook nog een paar hand outs gemaakt met een introductie (wie ben ik, wat doe ik, hoe woon ik en wie zijn jullie etc. ), over werk en hobby’s, waarmee ik de 3x45 minuten aardig kon vullen.
Ik heb vier leerlingen: Igor de jongste van het stel zit in de negende klas van het gymnasium, Katja studeert iets in de richting van kunst, Arthur economie en Olga is net afgestudeerd aan de juridische faculteit, sinds een maand werkt ze bij een groot energiebedrijf. Arthur komt uit Armenië en leert ook Frans, de andere drie zijn Russen. Ze wonen aardig op stand, in een 4-kamerwoning of groter (wel bij hun ouders). Allemaal hebben ze zo'n beetje dezelfde reden om Engels te leren, ze denken meer geld te kunnen verdienen als ze Engels spreken. De spreekvaardigheid stond centraal tijdens de eerste les ging, volgende week dinsdag zijn de (les)boeken er, het zal dan wat gemakkelijker gaan.
Ik moet zeggen dat het best leuk was om voor de klas te staan, na een hele dag op kantoor Russisch aangehoord te hebben, rust ik aardig uit. Het is in elk geval een welkome afwisseling. Uiteraard was ik pas na tienen thuis en kon toen eindelijk aan mijn avondeten beginnen (hoe lekker smaakt een omelet als je honger hebt). Nadien was ik wel erg vermoeid, na vier pagina's 'War of the worlds' heb ik het licht uitgedaan.