Bij station Poesjkin kan ik eindelijk zitten. Ik heb daar inmiddels wel behoefte aan. Mijn eerste hele werkweek zit er op. Met mijn colbertje en mijn nepleren zwarte aktetasje ben ik net de 'worker van Fisher Z', die per ongeluk tussen de datsjagangers terechtgekomen is.
Het begon om kwart over zes met een wandeling vanaf het kantoor op Kameni eiland door Jelanipark naar metrostation Krestovski eiland. Op de toegangsbrug tot het park werd ik voor de tweede keer deze week aangehouden, omdat ik me zonder geldig entreebewijs in het park probeerde te begeven. In het weekend, vanaf vrijdagavond 18.00 uur, is het park niet vrij toegankelijk. Het leidt tot een moeizame discussie, aangezien ik geen enkel bewijs van mijn werkzaamheden kan overleggen. Uiteindelijk begin ik in mijn tas te graven, want ik heb vandaag mijn INN, het Russische een sofi nummer, ontvangen. Dit maakt voldoende indruk op de parkwacht.
Tijdens mijn loopje door het groen krijg ik een aardig beeld van hoe een deel van de jeugd het weekend doorbrengt: overal om me heen wordt gezopen.
Van Krestovski ben ik met metro 4 naar Sadovaja gereisd en ondergronds naar Senaja gelopen, aldaar ben ik overgestapt op lijn 2 met als eindpunt Koepchina. Zo'n overstapje is niet te vergelijken met Beurs Churchillplein, een wandeling van Beurs naar Blaak komt meer in de buurt. Eerst neem je een roltrap naar boven, dan loop je door een lange gang met kiosken, vervolgens ga je weer een trap naar beneden. Voordat je van het ene perron op het ander beland bent, ben je vijf minuten verder, de afstanden zijn hier nu eenmaal wat groter.
Op Koepchina kwam ik erachter dat de prijs van het treinkaartje voor de tweede keer dit jaar met vijf roebel verhoogd is, een enkeltje kost inmiddels vijfentwintig roebel, geen wonder dat er bijna niemand meer een kaartje koopt. Iets te uitgebreid laat ik de nieuwe zomerdienstregeling op me in werken en kom een minuut te laat op het lege perron. Vijf minuten later is het alweer propvol. Als het ook maar even kan moet je niet vrijdagavond met de elektrietsjka de stad uitreizen. Het begint te regenen, twintig minuten later komt de volgende, reeds afgeladen trein aanhobbelen. Ik word naar binnen geduwd, nog een uurtje afzien in de trein en dan nog een half uurtje lopen vanaf station Virtitsa tot de datsja.
'Here comes the weekend'.