Vorig jaar had ik een nogal pijnlijke wortelontsteking, mijn trotse kroon moest gesloopt worden om het euvel te verhelpen. De wortelkanalen moesten schoongemaakt en gevuld worden. Ondanks alles was mijn kennismaking met de Russische tandartsen positief. Het viel me op hoeveel tijd ze voor een behandeling uittrekken.
Driekwart jaar moest ik met een noodvulling rondlopen, het zaakje had wat rust nodig. Net toen deze periode afgelopen was, brak de noodvulling. Tijd om de tandarts op te zoeken. De tandarts die mij geholpen was helaas vertrokken, bovendien was het maken van een röntgenfoto drie keer zo duur als op andere plekken. Aangezien overal tandheelklinieken geopend worden, is het gewoon een kwestie van binnenlopen en informeren wat een behandeling kost.
Vlakbij in de buurt, in het kleuterschoolgebouwtje, heeft zich onlangs een tandarts gevestigd. Zij keek even in mijn mond, zei dat ze eerst een foto moest hebben en gaf me het adres van een kliniek in de buurt van het metrostation. Moe geworden van het vele lopen ben ik daar een tandarts aangeschoten die toevallig dienst had. Hij keek even naar de röntgen en stelde me gerust: 'het is genezen, voor tweeduizend roebel zet ik er een stalen kroon in, dat is veel goedkoper dan één van keramiek'. Ik stemde hiermee in, de achterste kies is toch niet zichtbaar.Het was vrijdagavond en we spraken af dat ik de week erop enkele keren langs zou komen. De behandeling, vooral de gesprekken tussendoor, waren een genoegen. De tandarts, een jonge dertiger, blond, 100% Rus, vertelde over Tiblisi, de hoofdstad van Georgië, zijn geboorteplaats. Na afloop van de middelbare school was hij naar Petersburg verhuisd voor zijn studie en er gebleven. Onderwijl plaatste hij de kroon heel nauwkeurig, daarna vijlde hem net zo lang bij, tot het voelde of hij er altijd al gezeten had. Volgens hem is dat heel belangrijk, de kroon moet precies goed zitten, anders krijg je er na een tijdje last van.