Rusland is tegenwoordig net als Nederland een democratie, het enige verschil is dat politici hier minder moeite doen om de schijn op te houden. De verkiezingsweken waren uitgesproken saai. Poetin had geen sterke tegenkandidaat te duchten. Zoeganov (Communistische Partij) en Zelenowski (Liberale Democratische Partij Rusland), de enige twee die een beetje tegenstand konden bieden, deden niet mee en hadden onbekende kandidaten naar voren geschoven. Alleen mevrouw Gakamada van SPS was nog een beetje strijdbaar, maar haar partij was afgelopen december al uit de Doema weggestemd.
De verwachting is dan ook dat slechts de helft van de kiezers zal gaan stemmen en dat is toch wel een beetje erg weinig. Het meest opzienbarende vond ik de tv spotjes, waarin de mensen aangemoedigd werden om toch vooral te gaan stemmen. Verder ontving ik diverse smsjes en een herinneringsbriefje van het stembureau. Dat laatste was heel handig, hierdoor wist ik tenminste zeker dat ik ook mocht stemmen.
Zondag 14 maart is een mooie dag, het is zeven graden, windstil en er schijnt een lekker lente zonnetje. Het is dan ook flink druk op weg naar de school, waar de kiezers van microrayon Pulkovskoje hun stem kunnen uitbrengen. De sneeuw is gesmolten, de modder, de plassen, de hondendrollen en andere bodemschatten zijn teruggekeerd in het straatbeeld. Het zijn gouden tijden voor de oplettende flessenraper.
In het stemlokaal hangt een poster met een korte biografie van elke kandidaat. Tevergeefs zoek ik naar iets dat op een politiek programma of ideologie lijkt, maar daarentegen lees ik wel hele interessante informatie als huidige functie, inkomen, oppervlakte van woonhuizen, saldi bankrekeningen, het aantal en de merken van de auto's. Gelukkig biedt vakje zeven van het stemformulier uitsluitsel: protjev vjseg: tegen alle (kandidaten).