Eindelijk ben ik mijn belofte nagekomen en heb de rode bessenstruiken, die al veertig jaar in de tuin staan, uitgegraven. Enkele gezonde stekjes heb ik elders weer herplant. Daarna was ik echt uitgeput, echter het huis moest nog gedweild worden, hout moest nog gehakt worden, water moest nog uit de put worden opgetakeld (een voorraadje voor enkele dagen). Ook moet ik van tijd tot tijd met Vera in mijn armen rondwandelen, als ze genoeg heeft van de kinderwagen. Ze zal nu zeven kilo wegen, dat lijkt niet zoveel, maar ik sjouw me een breuk.
Omdat Natasha door een griepje geveld was, kwamen alle andere huishoudelijke taken, zoals het eten koken, afwassen, inkopen doen, ook op mijn toch al niet zo imposante schouderpartij te rusten. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren een schat aan ervaring als huisman opgedaan, zodat er zondagmiddag om kwart voor vier toch nog even wat tijd overschoot om met Kolja naar de rivier te gaan. Aldaar hebben we een wel heel frisse duik genomen, na een week regen en lage temperaturen was het water behoorlijk afgekoeld. Ik kreeg er pijn van in mijn enkels, maar ja de zon scheen en dus moest er gezwommen worden.
Toen we terugkwamen zat de renovatie ploeg (de datsja van buurman Andrej wordt ingrijpend verbouwd) nog steeds binnen. Joera, die geheelonthouder is, was gisterenavond voor een paar dagen naar de stad vertrokken. De overige twee waren 's ochtends het huis uit geslopen om vodka te kopen. Zaterdag was Andrej langs geweest en had zich beklaagd dat er maar geen progressie in de verbouwing zat. Nogal logisch, want dit duo voert alleen maar iets uit als ze weet dat Andrej komt kijken. Het dak van de nieuwe bijkeuken is sinds vorige week dicht, maar de heren konden de afgelopen week geen muren bouwen, omdat het isolatiemateriaal (glaswol) te vochtig zou worden.
Vandaag was het blijkbaar te droog en te warm om iets uit te voeren. Tegen een uur of vijf in de middags zag ik één van de werknemers stomdronken uit het pand van Andrej strompelen. Dit deed mij besluiten om voor klikspaan te spelen. Ik heb Andrej opgebeld en hem gevraagd of zijn mensen vandaag een vrije dag hadden. Nog geen vijf minuten later hoorde ik ineens luid getimmer en gezaag aan gene zijde van het hek. Even later kwam Andrej's halfbroer langs om de zaak te inspecteren. Direct nadat hij weer vertrokken was, trokken de heren zich terug in het huis en zetten hun feestje voort. Na twee maanden is de bijkeuken nog niet af, in dit tempo gaat het nog wel even duren ook. Vorig week bleek ook nog eens dat het fundament van het huis zo rot is dat het beter is om een heel nieuw pand neer te zetten. Andrej wordt er zo langzamerhand moedeloos van.
Om acht uur s avonds arriveer ik in de stad en breng Natasha's moeder onze eerste eigen kweek aardbeien. Dima biedt me een glas cognac aan. Daarna word ik erg slaperig. Morgen vertel ik wel hoe het was, mompel ik en trek me terug.