Een moeizaam begin

‘s Ochtends had ik wel erg veel moeite om uit mijn nest te komen, het is maandag 10 januari: mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar. Gelukkig heeft Kolja nog een dagje rust. Pas na een tweede kop koffie en een lauwwarme douche begin ik een beetje wakker te worden.

De nieuwjaarsattentie van het busbedrijf betreft een prijsverhoging van drie roebel, zodat een kaartje nu tien roebel kost. In het metrostation Moskovkaja is het erg rustig, zelfs voor de loketten staan geen lange wachtrijen. Een jeton kost voortaan tien roebel, twee meer dan voorheen. Mijn tien rittenkaart is ook al 16 roebel duurder. Met zulke prijsverhogingen hoeft de RET toch niet aan te komen?>/p>

Delen van het Jelagin park staan nog steeds onder water ten gevolge van de vloed in het weekend. Her en der zie ik grote ijsschotsen die uit de rivier op de kant zijn geschoven. Het Kameni eiland heeft zelfs helemaal onder water gestaan. Vlak voor de deur van het theater ligt een vijf meter lange ijsschots, en een boom die met wortel en al is omgeknakt.

Op kantoor is het erg rustig, met uitzondering van de slaperige conciërge is er nog niemand. Ik loop naar boven en zet de computer aan. Om te beginnen wil ik een paar korte emails versturen, echter de bovenste letterrij blijkt niet te werken, slechts de t en de y verschijnen als ik typ. Ik zet de computer een paar keer uit en weer aan, maar wat ik ook doe geen q,w,e,r,u,i,o,p. Van lieverlee begin ik te hameren op het toetsenbord, laat het een keertje stuiteren, trek de stekker uit het stopcontact, maar niets helpt. Na twee uur heilloos geklungeld te hebben vraag ik me af wat ik hier nog doe. Misschien moet ik gewoon maar naar huis gaan en er op hopen dat het morgen beter gaat. Ik peuter nog een keer het stekkertje van het toetsenbord los en in een soort wanhoopspoging blaas ik er even in. Zonder veel verwachting druk ik een r in. De letter verschijnt in het beeldscherm, ik kan aan de slag.

Niet veel later arriveert Sasja, de directeur van het theater. Zichtbaar geamuseerd vraagt hij: ‘Wat doe jij hier, morgen is pas je eerste werkdag?’.