De boemel naar Viritsa, deel 1

Naar schatting ben ik 80 keer met de trein op en neer naar Viritsa geweest, al jaren was ik van plan om de stationnetjes op de route ernaar vast te leggen. Afgelopen zomer was Bjorn op bezoek, gewapend met zijn digitale camera gingen we aan de slag. Helaas hebben we een hoop moois gemist, omdat we niet goed opletten, de camera bewogen of te laat afdrukten.

Let op, de foto's zijn, volgens goede russische traditie, voorzien van bovenschrift i.p.v. onderschrift!

1. Het vertrekpunt van onze reis is openbaarvervoersknooppunt (metro-, bus- en treinstation) Koepchina. Net als Vitepski Voksal (het kopstation waar de lijn begint) is Koepchina een zeer druk opstappunt. Het voormalige dorp Koepchina is in de jaren tachtig vastgegroeid aan de stad en vol staat met hoogbouw.

Koepchina

2. Lege treinen komen nauwelijks voor in Rusland, afgeladen wagons, volle bagage rekken en houten banken des te meer. Deze foto is genomen op het nu nog rustig ogende Sjoesjari. Met de komst van de ringweg rond Petersburg dreigt ook dit dorpje door de stad te worden opgeslokt.

Sjoesfari

3. Paravosnije Musee was, vanwege het openlucht treinmuseum, tot een jaar of vier geleden een redelijk bezochte plek. Inmiddels is het museum verplaatst naar het voormalige station Warsjavski in het centrum van Petersburg. Als herinnering aan de bloeiperiode staan er nog wat wrakken langs het spoor.

Paravosnije Musee

4. Het uitzicht tussen Paravosnije Musee en halte 21 km. Het lijkt alsof we al mijlenver van de stad verwijderd zijn, in werkelijkheid zijn we nog geen tien minuten onderweg. Op de achtergrond is de heuvel van Pulkovo, waar het observatorium gevestigd is, nog net zichtbaar. De heuvel was tevens de Zuidelijke frontlinie tijdens het beleg van Leningrad in de tweede wereld oorlog, de Duitsers zijn nooit verder dan de voet van de heuvel gekomen. Op de heuvel staat een gedenkteken.

uitzicht tussen Paravosnije Musee en halte 21 km

5. De karakteristieke garages en opslagschuren nabij platform 21 km.

karakteristieke garages en opslagschuren nabij platform 21 km

6. Platform 21 km. Een hoofdstation heet in Rusland vakzal, daarvoor staat de eindbestemming, vanaf Vitepski vakzal vertrekken de treinen naar Wit Rusland, vanaf Moskovski vakzal naar Moskou enz. Een gewoon station draagt meestal de gemeentenaam en als een stationnetje volstrekt onbetekenend is, wordt het aangeduid met platform, gevolgd door het aantal afgelegde kilometers van het vakzal.

platform 21 km

7. Een zeer schematisch overzicht

schematisch overzicht

8. Het busstation van Poesjkin, uiteraard genoemd naar. Hier doorliep hij het lyceum. De officiële naam van het station luidt Djetski Silo.

busstation van Poesjkin

9. Het markante station Pavlosk, even ben ik vergeten dat ik me in de eenentwintigste eeuw in Rusland bevind. De stadjes Poesjkin en Pavlosk zijn deelgemeente van Petersburg. Vanwege de vele paleizen, tuinen en musea zijn beide zeer populair. Tot hier is de boemel eigenlijk meer een gelijkvloerse metro. Naast dagjestoeristen stappen er nogal wat woon-werkers uit. Dat is wel zo prettig, want hoe druk de trein ook is, na Poesjkin en Pavlosk kan je opgelucht adem halen en een zitplaatsje zoeken.

Pavlosk De boemel naar Viritsa, deel 2