Honger voor de les

De Engelse lessen zijn alweer een tijdje terug begonnen. Op vrijdagavond na, kom ik elke doordeweekse dag op school. De conciërges kennen me nu allemaal en zelfs de steviggebouwde veiligheidsbeambte begroet me vriendelijk. Zijn achterdocht is geheel verdwenen, ik ben de buitenlander die  'Na Angliski' (op Engels) gaat. De schoonmaakster is er aan gewend dat ik na afloop van de les één van de, zojuist door haar grondig geboende, toiletten inwijd.

Het zijn lange dagen, eerst een gewone werkdag op kantoor en dan nog drie academische (45 min per stuk) uren in de klas. Vreemd genoeg niet gekenmerkt door het gevecht tegen de slaap, want van lesgeven krijg ik nieuwe energie, maar de strijd tegen de immer oprukkende honger en dorst. Uitgerekend liggen op weg vanaf Leninski prospekt naar school de snacks overal op de loer, ik passeer twee broodjeszaken, een shoarmatent, een pannenkoekenhuisje en pizzarestaurant.

Vorig jaar kocht ik bij straatventer meestal een lauw saucijzenbroodje, dat ik klungelig uit een plastic boterhamzakje poogde op te peuzelen. Dit seizoen experimenteer ik wat meer, de laatste tijd heb ik de volgende varianten uitgeprobeerd: