De mooiste dag van het jaar

Midden op de brug van Jelagin park naar Kamenni eiland, houd ik, getroffen door het wonderbaarlijke uitzicht, stil. De lucht is lichtblauw zonder ook maar een enkele wolk. Geen briesje wind en er schijnt een welhaast witte zon. Het noorderlicht is zo fel dat ik met mijn ogen knipper. De kale berken hebben een witte kroon gekregen, alsof ze in winterbloei staan. De ijsvlakte op de rivier, de Srjednajaja Nefka, is totaal verlaten, slechts een eendenpaartje danst op het plasje rond de ijsbrekers. In de verte op het Krestovski eiland roken twee schoorstenen. Op de deze plek heerst er in de miljoenenstad een absolute rust. Onvoorstelbaar als je net een half uur in een uitpuilende metro hebt gereisd.

De dag begon anders dan ik me voorgesteld had. Ik werd pas om acht uur wakker van de tonen van de wekkerradio. Ik liep naar de wekker en zag dat Kolja of Natasha het alarm een uur later had gezet. Het maakt niet zoveel uit, ik heb geen haast, want ik hoef Kolja vandaag niet naar school te brengen. Kolja is sinds maandag thuis, hij heeft keel- en hoofdpijn en een beetje koorts. Eergisteren is de huisarts op bezoek geweest, zij oordeelde dat Kolja maandag pas weer naar school hoeft. Tot zijn grote vreugde, want hij begint al weer aardig op te knappen. Zo gaat dat altijd hier: als je kind een dagje ziek is, hoeft hij pas na het weekend weer naar school.

Inmiddels voelt ook Vera zich niet bepaald prettig, vannacht werd ze om de haverklap wakker en begon vreselijk te huilen, ze zal wel keelpijn hebben, ook komt er weer een tandje door. Natasha was in het weekend al grieperig, en jawel, gisterenavond begon ik te snotteren en vanochtend had ik ook een rauwe keel. Met twee sneetjes aardbeienjam en twee mokken koffie heb dit euvel  voorlopig weggespoeld.

Ik blijf nog een paar minuten op de brug rondhangen, ik heb absoluut geen zin om naar kantoor te gaan. Voor het eerst sinds maanden voel ik dat de zon mijn gezicht een heel klein beetje verwarmt. Na alle donkere, grijze en koude dagen is dit de eerste voorbode van de lente, die pas over twee maanden intreedt.