Het wordt steeds warmer, vandaag heb ik me voor het eerst zonder winterondergoed naar buiten gewaagd. Gisterenochtend was het min acht toen ik opstond. In de loop van de dag vroor het nog maar een graad. De opluchting bij de mensen die ik sprak was groot. Iedereen heeft meer dan genoeg van de winter, dat merk je ook in de metro. Tijdens de spits is het altijd te druk, het is dan onvermijdelijk dat je tegen je buurman/vrouw aanleunt, op iemands tenen gaat staan of een tas van iemands schouder sleurt als je je naar buiten wringt. Normaal gesproken is dat niet zo'n probleem, maar de laatste dagen zijn reageren de mensen geïrriteerder dan voorheen, er wordt harder en verbetener geduwd en getrokken, als iemand niet op tijd inschikt kan hij een sneer verwachten en belangrijker nog, de instappers verlenen de uitstappers steeds minder lang voorrang. De ellende bij metro Tjesmnosjevskaja is het grootst, dit station beschikt slechts over één ingang en vier van de zes toegangsdeuren zijn gesloten. Wie dat bedacht heeft is een onbegrepen genie of een mensenhater. Het is ronduit beangstigend wat er gebeurt als een paar honderd mensen zich haastig door twee deuren naar binnen proberen te wurmen.
Volgens Natasha zijn mannen vanaf veertig jaar het ergst. Voorzien van vormloze hoofddeksel en zwarte tasjes, staren ze zonder vreugde of hoop voor zich uit, duwen ze zich dwars door de meute heen. 'Ik ben eenenveertig en heb ook zo'n tasje', merk ik op. 'Pas maar op dat je ook niet zo wordt'.
Interne migratie (jezelf volledig afsluiten van de wereld om je heen) is de enige remedie tegen al dat OV-leed. Ik heb eergisteren een schooluitgave van Maigret gekocht, met heel veel moeite worstel ik me door het verhaal dat zich in Nederland afspeelt. De Frans-Russische woordenlijst achterin brengt lang niet altijd uitsluitsel, omdat ik het Russische woord vaak ook niet ken. Het voordeel is evenwel dat ik ontiegelijk veel metroverplaatsingen zoet ben. Openbaar vervoer en literatuur gaan heel goed samen, in de, redelijk goed verlichte, wachthokjes van de RET heb ik ook heel wat pagina's tot mij genomen.