Het is vrijdagmiddag, we gaan het eerste datsjaloze weekend tegemoet. Ik ben ik blij dat ik niet eerst nog ruim twee uur onderweg ben naar Viritsa, maar gewoon om zes uur ons appartement zal betreden. Het regent en het is een graad of vijf, zes. Ik voel me afgemat, de afgelopen avonden viel het voor de klas staan me plotseling zwaar. Eerder kreeg ik er juist energie van, na de hele dag Russisch te hebben aangehoord was het de plek om een beetje uit te rusten. Een paar maanden terug werd voortbestaan van de school bedreigd, omdat mensen die in augustus hadden toegezegd te zullen komen plotseling afhaakten, echter toen het echt leek mis te gaan meldden zich zoveel nieuwe studenten aan, dat er nieuwe klasjes gevormd moesten worden. Ik heb een oude klas behouden en sinds 3 weken een beginnersklas met 6 leerlingen.
Sinds maandag werkt de centrale verwarming, met als bijeffect dat er donker water uit de kraan komt. Aanvankelijk dacht ik dat het een lokale onaangenaamheid betrof, maar mijn collega's, die elders in de stad wonen, hebben hetzelfde probleem. Weer één van de oplosbare raadsels, niemand weet het antwoord op de vraag wat het aanschakelen van de verwarming en koffiekleurig water in de badkuip met elkaar van doen hebben. Toch gebeurt het ieder jaar weer. Edoch, het optimisme overheerst, het is eindelijk weer behagelijk in huis en het vervuilde water is iets dat na een weekje vanzelf weer overgaat.
Op kantoor is het nog steeds kil, de nieuwe eigenaar van het gebouw is elk geval geen koukleum. We delen een kleine warme luchtblazer in het midden van de kamer, ik ben al twee over het snoer gestruikeld. Als je er vlak bijzit geraak je redelijk op temperatuur, iedereen mag om de beurt het apparaat een tijdje zijn kant op richten. Regelmatig doen zich echter stroomstoringen voor, erg lastig, want wat moet je op een kantoor doen als de computers niet werken? Inmiddels zijn we erachter gekomen dat ze veroorzaakt worden door het gelijktijdig gebruik van de waterkoker en de kachel. Het lijkt onze datsja wel. Ik heb Natasha's broer ooit eens een voorgesteld om een camping te beginnen, hij vond het een waardeloos idee, het dagelijkse leven bood zijn inziens al meer dan voldoende discomfort.