Vermeende diefstal

Regelmatig laten Kolja, Vera en ik elkaar in de avonduren uit. Meestal rent Vera naar het speelpleintje, waar, in het kader van de heropwaardering van de wijk, een prachtige muurschildering op het bakstenen elektriciteitshuisje is aangebracht. Het onderwerp van de tekening is dokter Ai Baliet (au, dat doet zeer), de hoofdpersoon in een bekend kinderverhaal. Hij geneest dieren in het bos en wordt weggeroepen om in Afrika kinderen te redden uit de handen van de vraatzuchtige schurk Barmalee. Uiteindelijk wordt deze onverlaat door een krokodil opgegeten, de kinderen krijgen medelijden met Barmalee, waarop het reptiel hem weer uitspuwt. Vanaf dat moment is Barmalee een kinderliefhebber en hij voorziet de kinderen van zelfgebakken koekjes.

Nadat Vera is uitgekeken wandelen we naar de supermarkt. We zetten haar in een boodschappenwagentje en begeven ons naar vruchtensapschappen. Onderwijl zijn we Kolja kwijtgeraakt, hij zal zich wel in de buurt van de kerstspullen of de tijdschriften ophouden. Bij de kassa kom ik hem wel weer tegen. Juist als ik alle boodschappen verzameld heb gaat mijn mobieltje. Het blijkt Natasha te zijn, Kolja is huilend thuisgekomen, omdat hij uit de winkel is gestuurd.

Ik ga op oorlogspad, eerst spreek ik de karretjesopzichter, een bejaarde man, aan. Hij blijkt alles waargenomen te hebben: Kolja wilde een doos chocolaatjes stelen. Meewarig kijkt hij me, de vader van een dief, aan. Als hij merkt dat ik er nogal zwaar aan til dat mijn zoon de zaak uitgezet is zonder mij daar in te kennen gaat hij naarstig op zoek naar het hoofd van de bewaking. Terwijl ik wacht keert Kolja terug, hij blijft angstig voor het toegangshekje staan, ik spoor hem aan de winkel te betreden.

De hoofdbewaker, een dame, is ongelukkig genoeg ook al op ver gevorderde leeftijd.
'Waarom bent u niet direct naar toe mij gekomen, je kan een kind van tien toch niet zomaar in het donker op straat zetten.'
'Ik dacht dat hij alleen was, als ik geweten had dat u de vader was was ik natuurlijk direct naar u toegekomen.'
'Is hij de kassa is gepasseerd zonder te betalen?'
'Nee dat niet, hij stond in een hoek in de winkel, maar hij had de intentie om de verpakking te openen en de zoetigheid op te eten, dat doen heel veel kinderen, er zat zelf al een klein scheurtje in het plastic, u moest eens weten hoeveel er door kinderen gestolen wordt.'
(Kolja merkt op dat hij de verpakking van de doos las)
'Kan ik het doosje even bekijken?'
'Ik heb het teruggezet in het rek en weet niet precies waar het staat.'
'Hij heeft dus niets gestolen.'
'Nee, maar daar leek het wel op.'
'Hij doet hier vaak alleen boodschappen, kan hij zonder problemen hier de winkel in?'
'Ja, natuurlijk.'.