Vijf dagen brengen we in absolute rust door. De sneeuw is in tegenstelling tot de stad blijven liggen. Het is overdags meestal min drie. De straat is leeg, alleen tante Lucia is er, min of meer permanente bewoners zoals Volodja en Alla zijn met de feestdagen naar de stad uitgeweken. Buurman Andrej belt elke dag dat hij van plan is om morgen te komen, het blijft bij een goed voornemen.
De eerste nacht wordt Vera wakker en gaat verontrust op zoek naar de kat. Ik vertel haar dat Bosja in de stad slaapt en neem haar in bed, ze is steenkoud geworden. Kolja maakt sneeuwpaden totdat de sneeuwschuiver breekt. We maken lange wandelingen met de kinderwagen. Na twee dagen houden Kolja en Vera het plotseling voor gezien en blijven binnen bij de kachel. Zoals meestal vinden vooral de ouders dat het toch zo leuk is voor de kinderen. De kerst (7 januari) vieren we ingetogen, we hebben vergeten inkopen te doen.
Zondagmiddag, inmiddels hevig verlangend naar een warme douche, reizen we weer naar de stad. Vanaf het perron van station Koepchina zien we een nieuwe supermarkt en besluiten een kijkje te nemen, we hebben tenslotte niets in huis. De kluisjes zijn te klein voor onze rugzakken, gelukkig wil een aardige werknemer wel even op onze bagage passen. Vera komt in opstand in de winkel, ze klimt uit wagen en duwt het winkelkarretje voort.
Terwijl Natasha afrekent ga ik met Kolja en Vera op zoek naar onze spullen. Na enkele passen word ik staande gehouden door een nogal overspannen winkelbeambte, ze graait een handvol schillen uit het zakje van de kinderwagen en beschuldigt mij ervan dat we mandarijntjes in de winkel hebben gegeten. Enigszins verbaasd over deze ongewenste intimiteit antwoord ik haar dat we die in de trein hebben genuttigd. Ze blijft echter koppig volhouden dat we een diefstal hebben gepleegd. Mijn verbazing maakt nu plaats voor ergernis, niemand doet voor zeshonderd roebel inkopen en steelt en passent drie mandarijntjes, ik bijt haar toe dat ze gek is, draai me om en loop weg. Zwaar beledigd beent dit pre perestrojka overblijfsel zich naar Natasha om verhaal te halen. Natasha merkt rustig op dat je wel een erg corrupte geest moet hebben om klanten van iets dergelijks te beschuldigen, de caissières kunnen deze kwinkslag naar hun meerdere zeer waarderen.
Vervuild en vermoeid komen we thuis. Bosja is zeer blij om ons te zien en rolt over de vloer in de gang. Mijn vreugde over het weerzien is van korte duur, Bosja is er in geslaagd om de slaapkamerdeur te openen en heeft op diverse plekken attenties achtergelaten.