Toerist in eigen land (1)



Vrijdag was de laatste werkdag, veel te doen was er niet, mijn nuttigste actie viel in de middagpauze, toen heb ik twee telefoonkaarten gekocht. De dag ervoor presentjes gekocht: cd's van Tom Petty, Slade, Alice Cooper, Dire Straits, Ella Fritzgerald en Louis Amstrong. Natasha zorgt voor de echte cadeaus: kaviaar, bonbons, houtsnijwerk, champagne en wodka. 's Avonds hebben we Bosja weggebracht, tweeënhalve week logeert hij bij Sveta. De ontmoeting met de poes des huizes viel mee, na wat over en weer geblaas voelde Bosja zich op zijn gemak en vrat de etensbak van de ander leeg. Tijdens de terugweg begon Vera hartverscheurend te huilen, ze dacht dat we Bosja hadden weggegeven, van ontzetting viel ze halverwege het park in slaap. Thuis werd ze al spoedig weer wakker, ze had honger.

Zaterdagochtend vertoont een vertrouwd beeld, Kolja is allang wakker en aangekleed als ik opsta, de dames slapen rustig verder. Als ik de koelkast open word ik niet door een hevig mauwende Bosja lastiggevallen, even later schiet me te binnen waarom. Terwijl ik de boterhammen smeer houdt Kolja een uiteenzetting, een referaat zou ik het bijna noemen, over het inpakken. Harry Potter deel 3 en zijn Engelse lesboeken gaan zeker mee vang ik op. Zwijgend smeek ik om rust en stilte, maar hij is geenszins van plan te stoppen. Om de klap van het ochtendgloren wat te verzachten maak ik een kop koffie, tegenwoordig drink ik alleen nog maar thee, langzaam ontwaak ik. Kolja staat er op dat hij zelf inpakt, ik vind het best, zolang hij maar genoeg sokken en ondergoed meeneemt. Kolja merkt op de hij geen zeventien onderbroeken en T-shirts bezit. Ik stel dat een weekrantsoen wel voldoende is, in Holland doen we de was wel.