Toerist in eigen land (5)

Gedachte experiment

In de tuin van het huis van mijn broer in Zwijndrecht stel ik me voor dat ik niet te gast ben, maar de woning permanent heb betrokken. Dit heeft verder geen naargeestige consequenties voor mijn broer, hij is zonder protest uitgeweken naar een ruime driekamerwoning in het hartje van Rotterdam.

De randvoorwaarden voor mijn nieuwe bestaan zijn ideaal, ik heb een vaste betrekking –iets bij de gemeente- en kan gemakkelijk de maandelijkse hypotheek ophoesten. Het station bevindt op zeven minuten lopen of drie minuten fietsen. Op twee honderd meter liggen een paar buurtwinkels en een Grieks etenshuisje, op een halve kilometer bevindt zich een groot winkelcentrum met onder andere twee supermarkten, een patatzaak en een videotheek. We gaan één keer per week zwemmen in het sportcomplex, één keer per maand uit eten en één keer per jaar op vakantie.

Ik ijsbeer een tijdje over de tegels, spring over het nepgras en houd stil bij de blokhut annex schuur. In de zomer zouden we in het midden een zwembadje neer kunnen zetten, en dan links een paar komkommer- en tomatenplanten laten groeien, trouwens het houtwerk kan wel een likje verf gebruiken. Mijn gedachten dwalen naar buiten in plaats van naar binnen. Ik kan me niet voorstellen hoe ik me daadwerkelijk zou voelen als ik hier woonde. Ik probeer me te concentreren op mijn opdracht, maar het blijft pijn- en vreugdeloos geredeneer. Na enige tijd geef ik het op, het experiment is mislukt.