Twee dagen zomer in Petersburg

Het is twintig graden op straat en de stad oogt meteen Zuid-Europees: vastgelopen verkeer, een zich traag voortbewegende mensenmassa, opwaaiend zand uit de kuilen in de straat. Het is raar weer, ‘s ochtends vroeg is het kil, slechts een graad of zeven en dus ga ik met een jas en das de straat op. Halverwege de reis zijn deze kledingstukken overbodig en onhandig, ik knoop mijn jas open en prop mijn sjaal in mijn laptoptas. De zon staat laag, geeft nog maar weinig warmte, haar felle licht is verblindend.

In de metro is het juist nu weer iets rustiger, zodra het warmer wordt kiezen een hoop mensen voor de auto. Eigenlijk zou de fiets geen slecht vervoermiddel in de metropool zijn, ware het niet dat het verkeer veel te gevaarlijk is. Fietsen doe je buiten de stad, links of rechts of gewoon in het midden van de weg en meestal zonder verlichting. Op weg naar de datsja ben ik één keer een fietspad/trottoir tegengekomen. Het ligt een paar kilometer buiten het dorpje Novolismo. Pal na de onbewaakte spoorwegovergang van het goederenlijntje - midden in het dorp ligt de reguliere spoorlijn richting Pavlosk en Novgorod - begint het pad en na enkele kilometers langs het bos eindigt het even abrupt als het begonnen is. De strook bestaat uit flinke betonplaten, tussen de kieren groeit gras, het is werkelijk een prachtig gezicht. Zoals zo vaak stel ik hierbij de verkeerde vragen: waarom ligt het hier, wie is op dit idee gekomen. Irrelevant, niemand zal zich er druk overmaken.

Ik neem me voor een lange wandeling in de pauze te maken. In plaats daarvan zoek ik een plekje in de schaduw tegenover de entree van het kantoorgebouw, ik zou een bankje in zon op het Leninplein moeten opzoeken, maar ik heb geen fut meer.

Als ik thuiskom zie ik dat Kolja en Vera liggen te zonnen. Vera roept uit dat ze naar de datsja wil reizen. Dat zouden we moeten doen, al is een rustig plekje aan het strand ook niet gek. Er is echter een probleem: het is vandaag maandag. Morgen is ons nog zo’n dag beloofd, daarna wordt het weer kil.