Graffiti met rente



In de tijd dat Berkel nog een dorp was en Arthur Sauer de enige punker (rond 1981), kraste ik met een rode viltstift ‘The Flashbacks’ op de postbus van de Rodenrijseweg ter hoogte van Hordijk. Dat het geen fraai kunstwerk was deerde me niet, het was tenslotte een verzetsdaad tegen het burgerlijke Berkel. Enkele dagen later was de bus netjes schoongeboend, een lichte verkleuring was het enige overblijfsel.

Iedere zaterdag reisden we (Lajek, Ton en ik) met de trein naar Hofplein. Na station Wilgenplas was het gedaan met het vredige dorpse karakter, het volgende station, Kleiweg, was tochtig en ontvolkt. Vervolgens werd het al maar grimmiger: na het tramviaduct verschenen de dichtgetimmerde, ontzielde woningen van de nog lang niet gerenoveerde Agniessebuurt. Station Bergweg was zo’n beetje het einde van de wereld, je kon er zelfs geen kaartje meer kopen. De wachtruimte van het perron was volledig ondergekalkt met Special GM. De vreemde afkorting ‘Djie eM’ stond voor Gerard Meijers, hij was een klasgenoot van Sietse Brouwer uit de sterrenbuurt.

Afgelopen woensdag zag ik dat de muurboodschappen in onze lift met een zwarte stift onleesbaar gemaakt waren. Op zich geen slechte zaak want de huidige generatie artiesten is bepaald niet vernieuwend bezig. Verder dan het aanhalen van de geslachtsdelen of –daden komt ze niet. Een heel enkele keer wordt de plaatselijke voetbalvereniging, die voor het eerst in 24 jaar de titel in Rusland binnensleepte, genoemd. Al met al vroeg ik me af wie de moraalridder van ons pand was. Plotseling viel mijn oog op het vers aangebrachte en derhalve niet doorgestreepte woord TRAM, langzaam kwamen mijn hersenen op gang. Gisterenavond hield Kolja me een tekenvel, waarop hij dit woord in twee kleuren, zwart en oranje, had geschreven, voor. Graffiti zij hij trots. Ik had hem quasi geďnteresseerd gevraagd: ‘waarom geen bus of metro, je zit nooit in de tram?’ Nu herinnerde ik me ook weer dat Vera een paar dagen eerder het bureau en de muren van Kolja’s kamer onder handen had genomen met een dikke blauwe stift. Het had me meer dan twee uur gekost om de tafel en de laadblokken schoon te schuren en een deel van het behang te verven. Soms denk ik wel eens dat ik mijn schulden met rente aflos.