Net zo mooi



Zelden heb ik zo’n luie vakantie gehouden, op het laatst was ik zelfs blij dat de prettige vreetdagen afgelopen waren. De jaarswisseling verliep rustig, Sasja en Masja hadden afgezegd, omdat hun kinderen mazelen hadden gekregen. Aldus keken we met z’n drieen - Vera was omstreeks halfelf in slaap gevallen - naar de toespraak van president Poetin. Halverwege ging ik naar de keuken om de champagne te ontkurken, twee voor schoot de kurk al tegen het plafond.

Enkele dagen eerder had Kolja me met de volgende vraag overvallen: ‘papa geloof jij nog steeds in Djed Moroz?’ Hier moest ik echt even diep over nadenken. Had hij het mysterie eigenhandig opgelost en was hij teleurgesteld over mijn onwetendheid of twijfelde hij aan het bestaan van deze goedheilig man, maar was bang daarvoor uit te komen. Ik stelde de wedervraag aangezien ik niet wist hoe te reageren. De meest laffe uitweg. Hij antwoordde dat hij nog wel in de kerstman geloofde, maar dat de helft van de kinderen klas in zijn klas beweerde dat hij niet bestond. Ik heb hem toen maar de waarheid verteld, hij was niet eens bijzonder teleurgesteld. Het nadeel van zijn wetenschap was dat hij elke keer in het bijzijn van Vera zijn mond voorbij praatte: ‘ik wil dat jullie, eh ik bedoel de kerstman me een mobieltje met camera, mp3player en video voor novi god (nieuw jaar) geeft.’ Gelukkig is Vera nog te klein om acht op zijn versprekingen te slaan dan wel achterdochtig te worden. De volgende ochtend vond ze haar pakjes onder de kerstboom. Nog half bewusteloos vertelde ik haar dat gulle gever ze vannacht gebracht had en direct weer weg was gegaan omdat hij nog heel veel kinderen moest bezoeken.

Van de in Nederland gebruikelijke goede voornemens is hier overigens geen spoor te bekennen: niemand stopt met schransen, drinken of roken en gaat in het nieuwe jaar verstandig eten en sporten. Deels komt dat omdat de kerst na oud en nieuw valt, maar ook omdat het niet past in de gezelligheidscultuur, de tafel staat vol met drank, spijzen en lekkernijen die je gezamenlijk nuttigt en je gaat dus niet lopen zeiken dat je jezelf te pafferig vindt. Bij voorkeur spreek je de hoop uit dat het komende jaar weer net zo mooi wordt als het vorige.