Ochtendwandeling

Kolja heeft tegenwoordig elke donderdag het eerste uur vrij. De eerste twee weken na de vakantie wekte ik hem per vergissing. Pas tijdens het ontbijt kwamen we erachter dat hij nog een uurtje uit had kunnen slapen. Overigens maakte hij me geen enkel verwijt, ik denk dat ik mijn moeder op zijn minst bestraffend had toegesproken. Aangezien hij toch tijd genoeg had, stelde hij voor om ons naar de kleuterschool te vergezellen. Zijn voornemen maakte het een stuk gemakkelijker voor mij. Vera was maar al te graag bereid om haar pap op te eten, zich aan te kleden en zelfs vrijwillig haar tanden te poetsen.

De derde keer informeerde ik een avond van tevoren of hij bereid was mijn ochtendtaak te verlichten. Hij ging akkoord, omdat hij het leuk om samen te ontbijten en daarna Vera weg te brengen. Vroeger was hij met geen stok naar de djetski sad (1) te krijgen, maar nu kreeg ik het gevoel dat hij er maar al te graag wilde blijven. Geconfronteerd met mijn gedachte, antwoordde hij dat hij toen nog niet wist hoe erg het is om naar school te gaan. Intussen kleedde Vera zich vliegensvlug om en rende het lokaal in. Dat ging vorig jaar heel anders, meestal kroop ze bij me op schoot. In den regel ging ze pas na een minuut of tien met grote tegenzin de klas binnen.

Op straat vroeg Kolja of we samen verder zouden wandelen of dat hij de bus moest nemen. Vorig jaar hadden we besloten dat hij voortaan ‘s ochtends met de bus naar school zou reizen. Hij zou te laat komen als hij op de teutende Vera wachtte. Ik vertelde hem dat ik geen haast had en liever samen met hem naar school liep. We staken als vanouds over bij hotel Pulkovo en babbelden over Arsjavin. Kolja is deze zomer definitief voetbalgek geworden. Sbornaja Rassije (2) hangt aan de muur boven zijn bed. Hij heeft schoolschriften met Van Nistelrooy, Ballack en Ronaldo op de voorkant, een Oranje jack met rugnummer 9 en een complete Zenit outfit. Tevens speelt hij 2 keer in de week zaalvoetbal in de Pulkovo club. Enige tijd geleden heb ik het boekje ‘555 vragen aan en antwoorden van Arsjavin’, voor hem gekocht. Er zat een gratis dvd bij met een door het genie van Zenit gezongen liedje. Het vooroordeel dat voetballers meer talent in de benen dan in de stem hebben werd bevestigd. Mijn flauwe kritiek deerde Kolja weinig en hij zei dat hij van plan was het werkje op zijn boekenlijst te zetten. Op dat moment ontwaakte ik en besefte dat onze ochtendwandeling in ere was hersteld.

(1) de kleuterschool (2) het nationale team van Rusland