31 december
Net als 2 jaar geleden geraak ik op oudejaarsdag in C&A, wederom valt het betaalsysteem uit. Driekwart van
de mensen verlaat de rij, zodat ik erg snel kan afrekenen. Soms zit er een goede kant aan het falen van
de techniek. In de koopgoot treed ik een nieuwe realiteit binnen: het rijk der aanbiedingen. Het is een
heerlijk gevoel om van alles en nog wat aan te schaffen. Excuses zijn overbodig, het is hier voordeliger,
er is meer keus en de kwaliteit is hoger. Voordat ik daadwerkelijk verslaafd raak besluit ik het paradijs
der verleidingen de rug toe te keren.
’s Avonds kijken Hans, Karin en ik naar de oudejaarsavond uitzendingen van de commerciële zenders. De
prachtige ontvanger/decoder van Hans kan Nederland 1, 2 en 3 niet ontvangen. Zelfs Hans, die toch
technisch aangelegd is, kan met dit vernuftige apparaat niet uit de voeten. Of we veel gemist hebben
laat zich raden. Voor het eerst sinds ik hier verblijf eet ik gekookte aardappelen en groenten. We
drinken weinig omdat we het te druk hebben met tafeltennissen.
1 Januari
Hoe komt het toch dat het zo koud is in de Hollandse huizen, ik warm me vooral op aan de hartelijke
woorden van mijn gastheren. Sommige zetten spontaan de thermostaat een paar streepjes hoger als ze me
zien koukleumen. Ik zet aan tot verspilling, er is geen ontkomen aan: ik ben verrust.
2 januari
Ik ontmoet Kees, met wie ik op de Evert Kuilemaschool in Berkel en op het Caland lyceum in Schiebroek
heb gezeten. Ook hebben we een tijdje in hetzelfde team van BVCB, de voetbalverenging van Bergschenhoek,
gespeeld. Opnieuw valt het me op hoe gemakkelijk het is om met vrienden van vroeger de draad op te pakken.
Het lijkt wel of we elkaar nooit echt uit het oog zijn verloren. Het is niet zozeer dat het verleden
mooier is dan het heden, het bezit een veel grotere en overtuigendere kracht: het is onkwetsbaar
geworden.
3 Januari
Ik heb nog een paar uur voordat de trein naar Heerenveen vertrekt. Ik verlaat het pand en loop naar de
Schiedamseweg. Er is vandaag markt op het Visserijplein. Een onverwacht déjà vu, ik begeef me tussen de
kraampjes, scharrel in de kledingshopen en vind een Oranje sjaal voor Kolja. Vervolgens vind ik ook nog
shoarmakruiden en een tweepersoonsdekbedovertrek. Ik heb vrijwel het volledige verlanglijstje afgewerkt.
De terugtocht naar het noorden kan beginnen.
4 januari
Ik bereid me in het huis van mijn vader in Koudum voor op het vertrek naar Rusland. Ik haal alle spullen
uit de verpakkingen om zoveel mogelijk overbodige ballast kwijt te raken. De koffers wegen samen exact
de toegestane 20 kilo’s en de handbagage sporttas is conform de norm 12 aan goederen gevuld. Ik betrap
me er op dat ik naar huis wil. Om de cadeautjes uit naam van de Kerstman te geven, maar eigenlijk vooral
omdat ik me, ondanks alle prettige ontmoetingen en geslaagde reünies, eenzaam begin te voelen.
|