Vakantie in een vakantie



Het is vrijwel de gehele julimaand mooi weer, zorgeloosheid kenmerkt mijn stemming. Ik breng de dagen door met verven, bosbessen plukken, houthakken, zwemmen, tafeltennissen en voetballen. Kolja staat erop dat ik in zijn ploeg meespeel tegen Sasja’s familieteam. We dragen allebei de rood witte shirts die ik afgelopen winter in Sneek heb gekocht. Vooralsnog is Feijenoord in Viritsa onverslaanbaar. Al kost het wel veel moeite. Uitgeput verlaat ik het kuilen- en knollenveld van Sasjetskaja Oelietsa (1). Na een duik in het frisse rivierwater voel ik me evenwel meer uitgerust dan ooit tevoren.

Al met al lijkt het een doodgewone, lome zomervakantie in de datsja te zijn. Niets is minder waar, voor het eerst sinds jaren heb ik wekenlang geen boek ingekeken. In het drie weken durende reces reis ik iedere nacht van 0.00 uur tot 2.00 uur een paar duizend kilometer westwaarts. Televisie kijken is weer leuk, omdat ik niet hoef te zappen, de enige keuze die ik heb is het apparaat wel of niet aan te zetten. Zo langzamerhand dringt het tot me door dat ik niet fysiek in Nederland aanwezig hoef te zijn, de stemmen en de beelden die de schotel binnenhaalt zijn voldoende. Meestal volg ik het sportjournaal, Nova, het tourjournaal (dat na 2 weken is opgevolgd door Villa van Tilt), en de slimste mens ter wereld. Tijdens het laatste programma word ik vaak de slaap overmand. Soms weet ik nog net de ontvanger met het rode knopje op de afstandsbediening uit te schakelen, andere keren word ik in de vroege ochtend gewekt door het eentonige gebrom van de spoetnik(2).

(1) Letterlijk vertaald: de Buurstraat
(2) Digitale ontvanger