De start van het seizoen



Zaterdagochtend word ik in alle vroegte door Vera gewekt. Ze is klaar wakker en heeft ongetwijfeld trek. Uitgeslapen ben ik allerminst, behalve de kilte weerhield de tv me om vroeg naar bed te gaan. Het is een ongekende luxe om af en toe Nederlandse televisie te zien.

Het is 8 mei, ik wrijf mijn ogen uit, mijn huid voelt plakkerig aan, het is benauwd in huis. De bakstenen van de kachel geven nog steeds warmte af. De afgelopen nacht kon ik de slaap niet vatten, het leek of de kou in mijn botten was gekropen. De kilte had gisterenavond in de onverwarmde forenzentrein van Petersburg bezit van me genomen. Na afloop van de reis ontmoette ik een straffe wind in de straten van Viritsa. Na enkele minuten begon het te gieten, doornat bereikte ik de datsja.

Vandaag is alles anders, het weer is volledig omgeslagen en mijn lichaam is wonderwel op temperatuur geraakt. De energie is in mijn lijf teruggekeerd. De natuur bepaalt elk jaar weer wanneer dit gebeurt, het is geen vrije keuze. Kolja loopt in een T-shirt in de tuin. Het duurt even voor het tot me doordringt, het is warm buiten. Het is een wonderlijke gewaarwording, iets meer dan een maand terug lag er nog sneeuw. Op een enkele schaduwrijke plek in de tuin ligt nog een ijshoop om je eraan te herinneren dat het ooit winter is geweest.

Na het ontbijt verlaat ik de keuken en ga naar de entree. Daar blijf ik een tijdlang gehypnotiseerd in de deuropening van het huis staan. Het gezang van de vogels heeft de wereld in bezit genomen. Ik probeer de beesten van elkaar te onderscheiden maar het zijn er eenvoudigweg teveel. Een vergeten schoonheid.