Een gemiste wedstrijd (Nederland - Brazilië)

Vrijdagavond zat ik om 18.00 uur rustig in de trein met deel 2 van Larssons Millennium trilogie. Nog voordat we het Vitepski station verlieten ging mijn mobieltje, Sasja wilde weten of ik er klaar voor was. Hij was verbaasd dat ik niet eerder van mijn werk was vertrokken. Het was de gehele reis bloedheet, maar ik ervoer de verplaatsing uiterst ontspannen. Dankzij de spannende detective dacht ik geen moment aan de bloedstollende wedstrijd.

Bij aankomst in Viritsa zag ik dat ik enige tijd geleden een sms ontvangen had. Ruststand 0-1. Sasja wilde me ongetwijfeld een plezier doen, maar eerlijk gezegd wilde ik helemaal niet op de hoogte gehouden worden. ’s Avonds zou ik een samenvatting op BVN en daarna de scherpe analyses van de treurende kenners tot mij nemen. Zoals altijd weer net niet.

Ik besloot om eerst nog wat te drinken te kopen, want de tweede helft was pas een kwartier aan de gang. Ondertussen was er een nieuw bericht op mijn mobiel binnengekomen. Een gelijke stand. Hoewel de weekend tas met schoon wasgoed met diverse flessen bier was verzwaard, zou ik voordat de verlengingen aanvingen thuis arriveren. Halverwege de Gemeenschappelijke straat belde mijn vriend voor de tweede keer, enthousiast schreeuwde hij dat Nederland de leiding had genomen. Ik probeerde te versnellen maar werd afgeremd door mijn bagage. In de Noordelijke straat kwam ik Kolja tegen. Hij riep dat het 2-1 stond en ging met zijn vriendjes voetballen. Ik holde de datsja in, liet mijn tas ergens achter en schakelde de televisie aan. Het eerste kanaal toonde enkel sneeuw. Bij de buren heb de laatste 3 minuten van de partij meegemaakt.