Vrijstelling



Stel je voor dat je een paar maanden op een onbewoond eiland, waar het rijpe fruit in de bomen hangt, kunt doorbrengen. Niet als Robinson Crusoe, maar met een goed gevulde vrieskist, een laptop en een wasmachine. Alle rekeningen heb je vooruit betaald, je baas heeft je joviaal vrijaf gegeven Met je gezin gaat het goed. Je hoeft je kortom nergens zorgen over te maken. Bovendien kan niemand je bereiken. Wat let je om onder zulke ideale omstandigheden een roman te schrijven?

Daar ik de afgelopen dagen koorts en hoofdpijn had, kon ik alvast een voorschot nemen. Ik werd gemeden door mijn gezinsleden en was vrijgesteld van alle fysieke arbeid die aan het datsjabestaan is verbonden. Eerlijkheidshalve deed ik toch al niet veel. Kolja haalt tegenwoordig het water uit de put en het hout uit de schuur en brengt een keer per dag het vuil weg. Allemaal taken die ik vroeger afwisselend met enige trots of tegenzin uitvoerde.

Diep onder de lakens begraven zapte ik van BBC World News naar Euro News en weer terug. Rellen in Londen, the Clash (London calling) en the Ruts (Babylon’s burning) hadden het dertig jaar geleden al voorspeld. Maar die scherpe liedjes vol spitsvondige metaforen destijds waren slechts kinderspel, het beeld van de brandende stad en haar verbijsterde inwoners was diep triest. Tegelijkertijd kelderden de beurskoersen overal in de wereld en werd er flink gevochten. Indien je de behoefte hebt om het einde van de beschaving uit te roepen, dan was dit het geschikte moment. Kolja onderbrak mijn inktzwarte gedachtegang: ‘lig je nu nog steeds voor de televisie, als je zo door gaat ben je binnen een jaar stapelgek'.