Vergaderingen

Sinds mijn vertrek uit Rotterdam heb ik nog maar zelden een vergadering meegemaakt. Tot mijn vreugde overigens, want behalve dat er veel gekletst werd was het resultaat van de meeste bijeenkomsten hooguit vertraging. Vooral de zittingen in de bedompte, raamloze praathokken in onze thuishaven in Europoint II aan het Marconiplein waren slaapverwekkend. Er waren echter collega’s die dankzij de vieze automaatkoffie echt tot leven kwamen. Zodra ze het woord namen scheen iedere bijzin van levensbelang voor het slagen van het project te zijn. Hoe vaak heb ik me niet geschaamd voor mijn eigen negativisme en nihilistisch zwijgen.

Niet alle bijeenkomsten waren vervelend, de uitstapjes naar Plaswijck Park in Schiebroek, waar wij, als het weer het toeliet, buiten op het terras de agendapunten afwerkten, waren zeer aangenaam. Na afloop van het bijeenzijn maakte ik een rondje langs de wilde dieren en slenterde daarna naar de tramhalte in de Bergsche Dorpstraat. Ook de maandelijkse afstemmingen op de vroege vrijdagmiddag in Dordrecht voor de Fast Ferry ervoer ik niet als een straf, de verplichte stadswandeling na afloop door het historische centrum evenmin.

De aflopen voorjaarsvakantie hadden de kinderen vrij, maar wij leerkrachten dienden ons iedere dag om 10 uur op school te melden. Het geluk lachte mij echter toe. Aangezien ik mijn klassenjournaals (zowel de papieren als de elektronische) al ingevuld had, werd ik door de conrector naar huis gestuurd. Helaas kwam het hoofd van onze Engelse sectie op het idee om me de volgende ochtend naar een presentatie voor Engelse leraren in het hoofdgebouw van onze school te sturen. Het bleek een om een gemaskeerde vergadering te gaan, want na enige tijd achterover te hebben gehangen, werd plots mijn mening verlangd over allerlei schoolse zaken waar ik volstrekt geen verstand van heb. Direct na aankomst had ik al onraad moeten ruiken, want ik was de enige vertegenwoordiger van onze dependance.

Twee dagen later, op donderdagochtend, vond een bijkomst voor alle leraren van onze school plaats. Vanwege een technisch mankement met de projector in de aula moest er naar een veel te klein lokaal op de derde verdieping uitgeweken worden. De directeur vroeg me of ik stoelen het lokaal in en banken het lokaal uit wilde sjouwen. Er werken voornamelijk vrouwen op school en dit is toch echt een klusje voor mannen. Ik was heel blij met deze overzichtelijke taak, ik had nu een duidelijke functie in het gebeuren en mocht tijdens de bespreking gelegitimeerd uitblazen.