De eeuwige student deel 2

Met een beetje verbeelding zou je het leven als een opeenvolging van overhoringen, repetities, tentamens en examens kunnen zien. Mijn moeder zei altijd dat ze nooit uitgeleerd was. Ze had recht van spreken, daar ze op vijftigjarige leeftijd haar studie sociologie afrondde. Wanneer Lars en ik op zaterdagavond naar de kroeg gingen, zat zij met een studieboek op de bank. Dertig jaar later blijken haar woorden ook voor mij te gelden.

Inmiddels heb ik mijn eerste van de vier examens, die nodig zijn om een Russische onderwijsbevoegdheid te behalen, achter de rug. De multiple-choicetest geschiedde online. Aanvankelijk keek ik erg tegen dit moderne gedoe op. Stel je toch eens voor dat je per abuis je antwoordformulier blanco instuurt. Dan ben je toch mooi gezakt, want je mag maar één poging wagen. Gelukkige bleek het ‘submit’ knopje veilig, helemaal onderaan het formulier, weggestopt te zijn. Tijdens het invullen van de meerkeuze vragen was het geoorloofd om het eerder gedownloade lesmateriaal te raadplegen. Twee minuten nadat ik mijn werk had ingezonden, ontving ik het bericht dat ik de toets succesvol had afgelegd.

Zodoende viel mijn hernieuwde kennismaking met de schoolbanken alleszins mee, al moet gezegd worden dat dit de gemakkelijkste test was. Eind juni volgen er nog drie examens, twee schriftelijke in het Engels en een mondeling toets over onderwijsmethodiek in het Russisch. De voorbereiding op de laatstgenoemde vergt verreweg de meeste inspanning. De 25 thema’s zijn nu al bekend, maar je weet niet van tevoren welke twee onderwerpen je moet bespreken. Ik heb reeds een schrift vol geschreven met aantekeningen van de colleges en een woordenlijst met de meest gebruikte begrippen gemaakt. Juni is nog ver weg maar af en toe voel ik de examenspanning een beetje opkomen.