Te water
Morgen, 1 juni, begint de zomer in Rusland. Het is dit voorjaar echter ongekend warm. Vera en ik vatten het plan om het water
uit te proberen. Normaal gesproken doen we dat pas eind juni of begin juli. Er zijn diverse rivierstrandjes in de buurt van ons
huis. We besluiten de dichtstbijzijnde, pal naast de torenhoge elektriciteitsmast gelegen, badplaats te bezoeken. Kolja heeft ons
gewaarschuwd: de watertemperatuur is volgens hem nauwelijks tien graden. Met zeer lage verwachtingen kleed ik me om, meer dan pootje
baden zal er niet inzitten.
Vera rent, direct na aankomst, nog voor ik mijn sandalen heb kunnen aantrekken, het water in. Enkele zonnebadende meisjes kijken
verbaasd op. Voorzichtig benader ik de rivier, er zwemmen talloze kleine visjes in het ondiepe bij de kant, slakkenhuizen drijven op
het water. Het eerste contact met het water valt me alleszins mee, ik voel geen pijn in mijn botten. Ik aarzel een tijdje en na enig
aandringen van dochter duik ik de rivier in. De sensatie van de eerste duik in het te koude vocht blijft uit. Het is een welkome
verfrissing, maar in tegenstelling tot voorgaande jaren voel ik mijn huid niet tintelen. In korte tijd, amper twee weken, heeft het
water een aanvaardbare temperatuur bereikt. Af en toe informeert iemand van de kant hoe het water is, maar niemand volgt ons voorbeeld.
We zwemmen drie keer voordat we huiswaarts keren. De lange winter is voorbij, het seizoen is geopend. Het klinkt als een opluchting.