Aquarium

Hoi Peet,

Weer een briefje. Ik hoop je ditmaal een wat luchtiger schrijven aan je voor te leggen. Een keer niet over het heengaan van mijn vader, al is het niet helemaal uitgesloten dat ik toch weer bij hem uitkom.

Vrijdagavond zijn Natasha en ik naar een concert van Aquarium (Аквариум), Ruslands beroemdste underground band, geweest. De groep wordt gedragen door zanger, gitarist, componist en bandleider, Boris Grebinsjekov. In de Russische rock zijn de teksten, vol metaphoren en dieperliggende gedachten, meestijds belangrijker van de muziek, die vaak een beetje voorspelbaar klinkt. Het aantrekkelijke van Aquarium is dat poëzie en geweldige composities samengaan, waardoor je zelfs als je er niets van snapt toch uit je dak kunt gaan. De stijl laat moeilijk omschrijven, soms is het rock, blues of prog dan weer wereld, reggae, folk of middeleeuws. Af en toe doet het een beetje aan King Crimson denken, maar meestal niet, het is zinloos om een vergelijking te maken.

Een vriendin van Natasha heeft, via een radiostation, vrijkaartjes voor ons geregeld. Aldus stonden we met een fiks aantal journalisten en andere genodigden bij een zij-ingang te wachten tot we gratis naar binnen mochten. De lijst met vermeende persmuskieten was helaas zoekgeraakt of de koerier was opgehouden, zodat we een half uurtje in de hal stonden te blauwbekken. Toen het belangrijke document eindelijk boven water was gekomen, werden we aan een strenge controle onderworpen. Zo moesten we onze zakken leegmaken, werden de handtasjes binnenste buiten gekeerd en werden we gefoullieerd door een medewerker waar je maar liever geen ruzie meezoekt. Na Parijs zijn de veiligheidsmaatregelen ook hier zichtbaar aangescherpt.

Het optreden vond plaats in A2, een rockclub met enkele bars, een rookzaaltje en een grote concertzaal, waar je moet staan en een VIP-gedeelte waar je kunt zitten en eten. Helaas mochten we ons niet onder de voorname mensen begeven. Hoewel ik me had voorgenomen om niet te drinken, ik moest de volgende ochtend tenslotte nog werken, liep ik al gauw met een halve liter witte Holstein door het pand. Het was alweer een jaar geleden dat ik een concert had bezocht, dus het mocht wel een beetje gevierd worden. Al rap bestelde ik een donker bier, waar ik later op de avond spijt van kreeg, want halverwege het optreden stond mijn blaas op springen.

Peet, ik zal je niet lastig vallen met de betekenis en of de diepere lagen, je weet immers dat ik daar geen ster in ben, maar luister eens naar dit prachtige nummer,

Priesjol piet vody, (Ik) kwam om water te drinken,
Ni smog oeznat jejo vkoes maar herkende haar smaak niet

Groeten,

Rein

P.s. Bananen zijn hier goedkoper dan appels, wellicht kan jij dit economische raadsel op te lossen.