<!DOCTYPE HTML>
<html>

<head>
 <title>Datsja- en stadsverhalen uit Sint-Petersburg Beste Peet. deel 4</title>
 <link href="../stijl/stijlblad.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
</head>

<body>

<div id="container">
 <div class="kolom1">
    <h1 class="centreer">
        Beste Peet. deel 4
	</h1>
     Beste Peet,
    <br /><br />
     1 November, gisteren was pa 25 dagen dood, toch een soort jubileum.
     <br /><br />
     De herfstvakantie is begonnen. In plaats van te werken, ben ik gisteren naar Viritsa gereisd. Ik heb de bladeren in de tuin aangeharkt, 
     water uit de put gehaald en de kachels aangestoken. Ik ben nu nog in mijn eentje, maar straks komen Natasha en Vera, ze nemen de hond en 
     de kat ook mee. Nu de bladeren van de berkenboom in de tuin van de overbuurman zijn gevallen, kan ik BVN weer ontvangen. Gisterenavond 
     heb ik ‘De Kwis’, met Paul de Leeuw en Andre van Duin, een ontzettend slecht programma, gezien. Verder heb ik de samenvattingen van de 
     eredivisie wedstrijden en ’10 jaar Ik vertrek’, gekeken, een programma over landverlaters. Jij en ik hadden ook in een aflevering kunnen 
     figureren. Voordat Ivo Niehe begon ben ik in slaap gevallen.
     <br /><br />
     Ik keer terug naar Nederland, 9 Oktober. Stiefbroer Tommy is om elf uur ‘s avonds uit Denemarken overgekomen, ondanks zijn vermoeiende reis op 
     de motor, hebben we kans gezien om ieder vier bljkjes bier weg te werken.  De volgende ochtend ben ik naar het klooster Hemelum gegaan. Twee jaar 
     geleden zag ik het klooster, toen ik toevallig door het dorpje fietste. De kerkdienst was afgelopen toen ik arriveerde, er waren geen bezoekers meer. 
     Nadat ik de priester de reden voor mijn bezoek had verteld, besloot hij een korte dienst aan mijn vader te wijden.
     <br /><br />
     ‘s Middags hielden we een afscheid in kleine kring, met de buren en naaste familie. Hoe je dit samenzijn precies moet noemen weet ik niet, er was 
     geen begravenis of crematie geweest, aangezien mijn vader zijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap had gesteld. Enfin, de besloten bijeenkomst 
     was eigenlijk veel te gezellig. Het was bijzonder prettig om tante Stella,  pa’s twee jaar oudere zus en haar haar twee oudste kinderen Koen en Marjolein, 
     te zien. Marjolein had ik twee jaar geleden nog ontmoet, maar mijn tante en mijn neef had ik in geen jaren gesproken.  Mijn tante is de enige 
     overgeblevene van de laatste Indië generatie. Na afloop hebben Marjolein en haar echtgenoot Wim me naar station Heerenveen gebracht,  waar ik op de 
     trein naar Amsterdam ben gestapt. Ik had het gevoel dat mijn werk in Koudum erop zat. Over de laatste twee dagen van mijn verblijf in het moederland 
     schrijf ik je de volgende keer.
     <br /><br />
    Groeten,
     <br /><br />
    Rein
 </div>
</div>

</body>
</html>