<!DOCTYPE HTML>
<html>

<head>
 <title>Datsja- en stadsverhalen uit Sint-Petersburg Kerst?</title>
 <link href="../stijl/stijlblad.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
</head>

<body>

<div id="container">
 <div class="kolom1">
    <h1 class="centreer">
        Kerst?
	</h1>
     25 december 2015
     <br /><br />
     Beste Peet,
     <br /><br />
     Het is alweer veel te lang geleden dat ik van me heb laten horen. Momenteel heb ik me verschanst in het houten huisje in Viritsa. 
     De lelijke hoogbouw ben ik allengs vergeten daar ik uitkijk op sparren- en dennenbomen. Enkel de sneeuw ontbreekt, waardoor je 
     je in de herfst waant. Groen gras in december in Noordwest Rusland horen niet bij elkaar. Overigens wordt er vorst verwacht na 
     oud en nieuw, een witte kerst is niet uitgesloten.
     <br /><br />
     Vandaag heb ik gewerkt, 25 december was de laatste lesdag van 2015. Aangezien het de afsluiting van het jaar betrof, was het 
     geen doorsnee dag: ik had slechts 2 in plaats 7 lessen. Zo’n laatse dag stelt weinig voor, temeer omdat de helft van de kinderen 
     niet op komt dagen. De rapportcijfers zijn tenslotte al bekend. Zo’n uitgedunde groep heeft ook zijn voordelen, je kunt meer aandacht 
     aan de overblijvers besteden. Vooral de jongens hebben behoefte aan wat extra persoonlijke aanpak. In klas 5b hebben we een familie 
     stamboom getekend, al snel kwam het gesprek op de woonsituatie van de kinderen. Hoe verwend zijn we toch in Nederland, iedereen 
     heeft zijn eigen kamer, terwijl hier vaak drie generaties: grootouders, ouders en kinderen, een twee of drie kamerwoning delen. 
     Af en toe werd de les onderbroken. omdat er presentjes werden gebracht. De docenten kregen traditiegetrouw  kado’s van de leerlingen, 
     ditmaal chocolade, kalenders en een fles goede champagne. Volgende week moet ik nog drie dagen op school verschijnen om de journaals 
     in te vullen en twee ongetwijfeld saaie vergaderingen uit te zitten. Verplichte nummers, want het echte werk zit er op.
     <br /><br />
     Na afloop ben ik naar de supermarkt gegaan en heb een overlevingspakket (twee appels, zes mandarijen, cup a soup, brood, kaas, 
     chips en bier) gekocht, uit de koelkast heb ik nog een bakje macaroni van de vorige avond meegenomen. Dit leek me wel voldoende 
     voor een dag en een nacht in de datsja.
     <br /><br />
     Reeds om twee ’s middags betrad ik de datsja in Viritsa.  Het was niet koud, ongeveer drie graden boven nul. Tot mijn vreugde vatte 
     het droge hout - het had een paar weken binnen gelegen - in de kachel direct vlam. Wanneer het hout vochtig is, is het soms vrij 
     moeilijk om het vuur aan te krijgen, bovendien heb je dan veel last van de rookvorming, zodat je het huis een tijdje moet luchten.  
     Het duurde een uur of drie voordat het 10 graden was en ik mijn jas uit kon trekken. In de loop van de avond liep de temperatuur op 
     tot 21 graden en had ik zelfs geen trui meer nodig.
     <br /><br />
     Onderwijl heb ik wat tv gekeken, afwisselend BVN, BBC en wat Russische zenders. Ik woon al zo lang in Rusland dat 7 januari voor mij 
     kerstmis is geworden. Andre Rieux herinnerde mij er aan dat het kerst in Nederland was, veel ontroerde gezichten, kussende echtparen, 
     veiligheid en gezelligheid in deze roerige tijden. Wellicht hebben mensen daar meer behoefte aan, dan aan de onbenullige retoriek  
     van de zichzelf overschattende politici.
     <br /><br />
     Sinds de dood van mijn vader kwelt de vraag me of de band met Nederland nu definitief is doorgesneden. Hoe heb jij dat indertijd 
     ervaren, is het echt over, of overdrijf ik weer eens schromelijk?
     <br /><br />
     Binnenkort meer. Ik kijk uit naar je opbeurende woorden.
     <br /><br />
     Groeten,
     <br /><br />
     Rein
 </div>
</div>

</body>
</html>