Peet en ik gaan naar een feestje van Valeri. De avond ervoor zaten we op het terras van Rotown rustig een biertje te drinken. Toen kwam zij langs fietsen en nodigde mij uit voor haar feestje. Valeri, die net als ik geschiedenis studeert, heeft iets met Rusland. Ze heeft er zelfs een half jaar gewoond om een onderzoek naar emancipatie te doen. 'Je moet echt komen, ik heb Russen op bezoek', zegt ze en wisselt een veelbetekende blik met mij. Peet, voor wie Valeri een meer dan gemiddelde interesse had, had ze al eerder uitgenodigd.
Rusland denk ik met enig afgrijzen, als iets mij niet interesseert.... Peter de Grote vind ik nog wel boeiend, maar Gorbatsjov met z'n perestrojka, dat is echt mode onder de geschiedenisstudenten.
We besluiten uiteraard om de volgende avond toch te gaan. De afspraak is dat ik meega als alibi, zodat Peet na een uurtje weer weg kan, we gaan dan tafelvoetballen of zo. We lopen de trap op en worden aan Julia en aan Tigran, een begaafde violist uit Armenië, voorgesteld. Als laatste zie ik Natasha. Zij geeft mij een slap handje terwijl ze haar schoenen bestudeerd. Een schok van herkenning gaat door mij heen. Dan zegt ze terwijl ze me aankijkt: 'I'm Natasha from Saint Petersburg'. Tegelijkertijd hoor in mijn hoofd mijn eigen stem zeggen: 'dit je vrouw, met haar ga je trouwen'.
Ik ga de woonkamer binnen. Het feest is al in volle gang. Ik had nooit gedacht dat ik de vrouw van mijn leven zou ontmoeten. Ik voel dat de beslissing buiten mij om genomen is. Ik vraag me alleen af of zij hier wel weet van heeft. Of ben ik nu eindelijk gek geworden. Behalve op Peet, die direct doorheeft wat er gaande is, laat ik geen ongewone indruk op de mensen achter.
De feestavond verloopt exact zoals wij het ons niet voorgenomen hadden. We blijven hangen, totdat alle gasten naar huis gegaan zijn en gaan met Natasha en Valeri naar café de Hemel op de Nieuwe Binnenweg. Ik raak in gesprek met Natasha, mijn aanvankelijke afkeer van Rusland is geheel verdwenen. Zij is een natuurlijke schoonheid en heeft lang kastanjebruin haar. Gelukkig is ze geen Nederlandse, want dan zou ze me nooit een blik waardig hebben gekeurd.
Tijdens de voetbalpartijtjes tracht de Peet me uit mijn spel te halen, door opmerkingen als: 'Kijk Reintje, ze hangt helemaal over je heen'. Plots krijgen Peet en Valeri ruzie over iets onbenulligs. Peet stapt op en Valeri gaat hem achterna. Wij blijven achter. Ik heb geen flauw idee hoe ik dit moet aanpakken, maar vandaag gelden er andere regels, onze kennismaking is voorbestemd.