Avir

Ik werd twee weken geleden door een kennis gebeld, mijn papieren waren terug uit Moskou. Besluit positief. Nog even geduld want alles lag op het hoofdkantoor van AVIR, vandaar moest het naar het deelgemeente kantoor in Moskovskaja worden gestuurd. Dat duurt twee weken, want het gaat om een serieuze zaak, dus niet met de PTT maar met een koerier.

Vandaag was het zover, van 16.00-18.00 uur is het spreekuur voor buitenlanders. Ik ging om drie uur van huis, want ik hou ervan om, net als alle Russen, lang in de rij te gaan staan wachten. Eerst kwam bus 11 drie keer langs (als de RET eerst een overvolle bus, die 30 seconden later door een lege gevolgd wordt), tussendoor reden er nog wat taxibussen voorbij. Kortom ik had alle tijd om van de straatvegers te genieten. Na maanden sneeuw is de grond van het plantsoen op het wegdek komen te liggen. Drie tractoren veegden de modder en het afval bij elkaar. Daarna ging er één pauzeren en de andere twee reden vijftig meter van elkaar vandaan. Vervolgens stormden ze als gladiatoren op elkaar af. De ene trekker duwde de smurrie op de grijparm van de andere en die wierp het dan weer in een vrachtwagen. Uiteraard gaat dat niet heel secuur, dus ze nemen nog een keer of vijf een aanloop. Verder liepen er nog mannetjes met bezems en scheppen rond om de overgebleven rotzooi weer bij elkaar te vegen. Mooi om te zien. Na enige tijd kwam de derde trekker ook weer in beweging, deze schraapte niet alleen het wegdek met zijn grijparm, maar borstelde deze ook nog na met een rolborstel die nog het meeste op een soort krulroller uit grootmoeder's tijd leek. Deze kruller hing diagonaal achter de trekker, en veroorzaakte grote stofwolken. De meeste mensen bij de bushalte liepen een meter of 5 achteruit het plantsoen in, toen de trekker onze richting uitkwam, een paar sukkels bleven staan. Het is iets lichter van kleur, maar het resultaat doet aan een schoorsteenveger denken. Tja, als je niet vies wilt worden, moet je ook niet bij een bushalte gaan staan.

Voor ik het vergeet: bus 3 kwam na ruim en half uur dan toch. Bij A4 stond al een aardige rij op de trap, enkele bewoners klaagden zelfs dat ze hun eigen huis niet konden bereiken. De wachtenden dachten natuurlijk dat dit een voorpiep truc was en maakten zich breed. Nadat de deur geopend werd, geraakte ik om de een andere reden al als tweede bij de kamer voor buitenlanders. Helaas had ik niet gezien dat er een papiertje op tafel lag, waarop je je naam ] moest schrijven, zo werd de volgorde bepaald en was ik dus alsnog laatste. Geheel tegen elke logica in, ging het allemaal heel vlug, na tien minuten mocht ik reeds naar binnen. Ik liet het nummer van mijn intake zien en ook het nummer van het dossier in Moskou, ik legde uit dat het alweer twee weken in Petersburg was. De mevrouw keek met een half oog naar mijn papiertje en zei: 'Nee die is er niet, dat kan nog wel een paar weken duren. Ik bel je wel.' 'Heeft u mijn telefoonnummer dan?' vroeg ik. 'Dat zal wel ergens in het dossier zitten, niet? Trouwens waarom is je paspoort zo gekreukeld, dat mag helemaal niet, het is een officieel document hoor.' Ik ben maar weer naar huis gegaan.

Naschrift

Een verblijfsvergunning in Rusland geldt voor onbepaalde tijd. Wel dien je tenminste 6 maanden per jaar in Rusland te verblijven. Als je van plan bent om enige tijd buiten Rusland te verblijven, dan moet je dat twee weken voor je vertrekt aan Avir melden, anders kom je bij terugkeer het land later niet meer in. Dus om je eigen land een keertje te kunnen bezoeken moet je eigenlijk een visum aanvragen.