De droom van een spits

Afgelopen woensdag heb ik, zonder geluid omdat Natasha al lag te slapen, UEFA cup voetbal gekeken. Het aardige is dat je hier wedstrijden van clubs als Shatar Donetsk (Oekraïne), CSKA en Torpedo Moskou voorgeschoteld krijgt. In een van de partijen, als ik wel heb Shaktar, gebeurde iets opmerkelijks. De bal werd teruggetikt naar de keeper, die alle tijd had om hem weer in het spel te schieten, de aanvallers stonden zeker twintig meter bij hem vandaan. Hij treuzelde een beetje, totdat een aanvaller op drie meter afstand genaderd was. Toen schoot de keeper de bal weg. De aanvaller sprong hoog op en maakte een vreemde sprong in de lucht, een soort vliegende trap zoals in Taekwondo. De bal kwam precies tegen puntje van zijn schoen en kaatste rechtstreeks naar de doelman terug. De keeper had de bal echter vrij hard geraakt, waardoor zijn lichaam 90 graden gedraaid was. Hij keek niet meer naar het doel van de tegenpartij, maar naar de linkerzijlijn. Uit een ooghoek nam hij de terugspringende bal waar en maakte rare achterwaartse bokkensprong ten einde het noodlot af te wenden. De bal ging echter met een pisboogje over zijn voet heen en passeerde in alle rust de doellijn. De doelman zakte als een zoutzak in elkaar en liet zich tegelijkertijd achterovervallen, alsof hij in een western neergeknald werd. Direct werd er afgefloten voor de rust, de keeper bleef bewegingloos liggen. De aanvaller juichte een beetje plichtmatig, zijn droom om in en UEFA-cup te scoren was uitgekomen, maar hij was niet blij, hij kende de gevolgen al: in in de tweede helft stond er bij de tegenpartij een andere doelwachter tussen de palen.