Zomer 2000 hebben we voor Natasha's moeder een nieuwe keuken aangeschaft. In de winkel zag hij er prachtig uit. Licht gevernist hout, een beetje Ikea-achtig, maar dan wat sierlijker en ouderwetser. Omstreeks zeven in de avond komen de heren winkel de keuken brengen en twee kastjes bevestigen. Ze moeten welgeteld 8 gaatjes in de muur boren en evenveel schroeven aandraaien. Na vier uur noeste arbeid zijn ze klaar, maar alles hangt dan ook akelig recht. Andrej, met wie ik mee kan rijden naar de datsja zit al een uur in de keuken te wachten.
We rijden de straat uit en begeven ons in de richting van de snelweg naar Moskou. Plotseling gaat er overduidelijk iets mis met de auto. We staan, midden in het bedrijvengebied aan de zuidzijde van de stad, stil. Het is inmiddels halftwaalf. Andrej start zijn Lada en met een slakkengang van 15 kilometer kruipen we over het asfalt, iedereen haalt ons in, het lijkt wel of we stilstaan. Enkel de eerste versnelling werkt nog legt hij uit.
Het vooruitzicht met om deze snelheid over de rijksweg te rijden benauwt mij een beetje, bovendien komen we dan pas om vier uur 's nachts aan, reken ik uit. Ik stel voor om terug te keren. Andrej is een stuk optimistischer, hij stopt bij enkele garagebedrijven, uiteindelijk vindt hij een monteur, die bereid is om het euvel te verhelpen, alleen moet Andrej wel even een nieuwe kabel kopen. Waar koop je in hemelsnaam na middernacht een versnellingskabel vraag ik me af. We tuffen verder en vinden na een enige tijd een autoaccesoireswinkel. Toch handig die 24 uurs economie. Andrej koopt de kabel en we gaan terug naar de garage. Daar drinken we wat op een terrasje, terwijl de auto gerepareerd wordt. Andrej vat de situatie kernachtig samen: 'Russian safari'. Tegen tweeën bereiken we de datsja.