Natasha heeft van donderdag 1 mei tot en met zondag 4 mei geen lessen. Daarom zal ze op 30 april vanuit school direct naar de datsja vertrekken, Kolja en ik zullen ‘s ochtends al gaan. Maar eerst gaan we dinsdag naar de receptie van het Consulaat in Astoria ter gelegenheid van Koninginnedag. Op de receptie zijn zo’n driehonderd mensen aanwezig, in schril contrast met de zakenborrel een maand of twee terug, toen er slechts veertig mensen waren, negentig procent is van Russische afkomst als je het mij vraagt. Wie nog enige twijfel koestert over het nut van een koningshuis moet eens met één van de 150 miljoen Russen praten. Liever een constitutionele monarchie dan een land vol wezen.
Afgezien van het personeel van het consulaat kennen we nog steeds bijna niemand, maar de speciaal uit Nederland overgevlogen bitterballen vergoedden veel, ik kan me niet heugen ooit vier porties achter elkaar gegeten te hebben, voor de rest van het voedsel, hoe appetijtelijk het ook oogt, heb ik geen interesse. Na afloop krijgen de bezoekers oranje tulpen uitgereikt, uit het toilet heb ik voldoende zakdoekjes voor een week meegenomen. Een heerlijke avond, slechts de jazzversie van het Wilhelmus is zelfs met de tekst in handen moeilijk mee te zingen.
Om niet de helft te vergeten, heb ik ons vertrek projectmatig voorbereid, zondagavond heb ik 5 (boodschappen)lijstjes en een instructie voor mezelf gemaakt.
| Markt (maandag) | Winkels (dinsdag) | Al in huis | Bloemen en planten | Spullen |
|---|---|---|---|---|
| Tandenborstels Tandpasta Toiletpapier Afwasmiddel Kaas Spaghetti Rijst Vermicelli Soep Bouillonblokjes (paddestoelen) Ketchup Mayonaise Lucifers 2 sloten Muggestekker |
Melk Yoghurt Appelsap 3 kilo aardappelen 1 kilo uien 1 kilo peentjes 1 kilo bietjes 1 kilo bananen Eieren Gehakt Salami Biscuits Haring Wit en bruinbrood Zonnebloemolie |
Zeep Koffie Thee Knoflook Bier vodka Boter Tahoe |
5 struiken 3 rozen 2 zakken mest 3 zakken plantenvoedsel Vloeibaar plantenvoedsel Spinaziezaadjes |
Televisie Waterkoker Kooktoestel Zakmes Zaklamp Kleding Toiletspullen Handdoeken Wekker Schrift Boek Pen Sleutels Paspoort Geld |
Na het overleggen van mijn lijstjes is Natasha er ook wel van overtuigd dat ik dit onmogelijk in de trein met mij mee kan zeulen en regelt een auto voor woensdagochtend.
Na aankomst open ik de schuur, zodat Kolja zijn fiets kan pakken, hij is gelukkig weer helemaal opgeknapt, onderweg was hij zo wagenziek dat we een keertje moesten stoppen. Daarna haal ik mijn ‘zelfinstructie’ (stappen om het verblijf in de datsja in goede banen te leiden) te voorschijn:
Aangezien het giet breng ik het beddengoed maar naar de zuidelijke veranda. Het is drie graden in huis, dus ik steek de kachel maar meteen aan, ondanks het feit dat het de eerste keer dit jaar is, valt het met de rookontwikkeling erg mee, na een kwartiertje kan ik de deuren al weer dicht doen. Dan besluit ik eerst de koelkast schoon te maken, omdat deze vol water staat. Het blijkt qua tijd allemaal erg tegen te vallen, temeer omdat ik ook de vloer moet dweilen en de tafels, vensterbanken moet schoonboenen vanwege de muizenkeutels. Iets te haastig zet ik de ruit op zijn plaats, er zit nog een verroeste spijker in de sponning waardoor er al gelijk een barst in komt. Jammer, maar aangezien de barst niet over de volle breedte is, laat ik het glas zitten. Het is trouwens toch maar voor een paar maanden, in oktober wordt er vast weer ingebroken. Daarna komt Kolja vragen of het avondeten al gereed is. Het is natuurlijk hartstikke laat geworden. Net als we klaar met eten zijn, komt Natasha al binnen stappen.
Van donderdag tot en met zondag verzetten we heel veel werk: terwijl Natasha de struiken plant en alle bedden schoonmaakt en van voedsel voorziet, maak ik een nieuw kommerbed, twee kassen, hark de tuin aan, deponeer kilo’s tuin afval buiten het hek, maak een hekje voor de bramen net zoals ik me uit mijn stap voor stap fruitgids kan herinneren, plak het lekke zwembadje van Kolja, plaats het schuifslot op de veranda terug, maak het slot van het toilet enzovoorts. Donderdagavond maken buiten sjasliek, omdat het regent heb ik mijn ruimteschip constructie, een omgekeerde zinken cement bak met pootjes te voorschijn gehaald. Ik neem een biertje tegen de spierpijn en kijk naar de sterrenhemel, de stad is zover weg. Ik heb de anti-globalistendemonstraties op het nieuws gezien, gevoelsmatig ben ik het wel met de demonstranten eens, op zolder blader ik door oude communistische jeugdtijdschriften uit de jaren tachtig en wordt gegrepen door het optimisme en het geloof in een betere wereld. Toen was de wereld tenminste geen fles wijn, waaruit een paar geluksvogels door de hals konden ontsnappen en de rest gedoemd was in het midden rond te dobberen of naar de bodem te zinken. De reclame en de bommen van het wereldkapitalisme zijn toch niet stoppen, daarom klooi ik liever een beetje in de tuin. Mijn moeder zei vroeger: 'hoe wil je dat de oorlogen ophouden als wij thuis niet eens de vrede kunnen bewaren?' ‘s Avonds laat heb ik slaande ruzie met Kolja die niet wil slapen. Wat een profetische woorden en wat word ik weer moedeloos van mijzelf.
De gehele vrijdag is het plotseling warm en zonnig, ik breng de dag door met het opruimen van de twee schuren, eéé richt ik als gereedschaps- en knutselschuur in en de andere voor het tuingereedschap. Vooral in de eerste schuur steek ik veel tijd, al het gereedschap hangt netjes aan spijkertjes aan de muur, ik heb planken opgehangen, schroeven en spijkers gesorteerd en een stukje tapijt neergelegd. Voor het eerst heb ik het gevoel dat dit mijn rijk is. Als ik de volgende dag mijn werk trots aan Andrej laat zien, vraagt hij of ik het overzichtelijker voor de dieven heb willen maken. Ik kan er wel om lachen.
Zondagavond nemen we de trein terug naar Petersburg, gebroken komen we thuis, In vier dagen tijd ben ik ontzettend smerig geworden, ik heb het gevoel dat er vuil over mijn hele lichaam als een onzichtbare cocon zit, ergens vind ik het jammer om mezelf in bad schoon te boenen. Mijn voetzolen en kuiten voelen aan als kiezels, ik ben niet gewend om de hele dag te staan, ik denk dat ik last heb van boerenstress.